Kleń w wędkarskim atlasie ryb

Budowa zewnętrzna

Kleń swoją budową przypomina w przekroju poprzecznym walec – będący delikatnie spłaszczony bocznie. Długość, z jaką najczęściej możemy się spotkać to 30-40cm, maksymalnie jednak dorasta do 60cm lub więcej. Średnia masa ciała to ok. 2-3kg. Głowa klenia jest duża i bardzo masywna, z szerokim otworem gębowym. Ciało uzbrojone w stosunkowo duże, grube i ciemno obramowane łuski – tworzące wzór sieci. Krawędź zewnętrzna płetwy ogonowej – wypukła. Ubarwienie tej ryby przechodzi od brązowoszarego z zielonkawym połyskiem, przechodzące w często złotawo lśniące boki i białawy brzuch. Płetwy brzuszne i odbytowa w odcieniu czerwono ceglastym. Pomimo faktu, że jest jednym z najbardziej płochliwych gatunków, to należy do grupy najczęściej poławianych ryb w Polsce.

Występowanie

Kleń występuje bez mała we wszystkich wodach Europy. Spotkać go można zarówno w rzekach górskich, jak i nizinnych a także w wodach stojących – takich jak jeziora, zbiorniki zaporowe i zatoki morskie. Jest on bardzo odporny na duże wahania temperatur. W zależności od pory roku upodobał sobie różne obszary wodne. Latem jest go w zasadzie wszędzie bardzo dużo. Uwielbia wygrzewać się w słońcu tuż pod powierzchnią wody. Gdy jednak z nieba leje się niesamowity żar – kleń szuka ochłody i tlenu w nurcie wody. Wiosną najczęściej spotkamy go w zacisznych jamach na granicy wody oraz lodu. Również zimą preferuje spokojne zatoczki i jamy. Miejsce jego przebywania jest również uzależnione od pory dnia. Wcześnie rano oraz wieczorami bardzo często podchodzi blisko brzegów, natomiast popołudniami podpływa do głównego nurtu czy też strefy wody otwartej.

Żerowanie

Kleń uważny jest raczej za rybę z gatunku wszystkożernych. Jako „drapieżnik” poluje głównie na jelce, okonie, ukleje, kiełbie, ewentualnie młode ryby swojego gatunku – czysty kanibalizm. Równie chętnie zjada żaby, glisty, raczki a także dzięki swemu niezwykle rozwiniętemu wzrokowi potrafi skutecznie upolować owady latające nad wodą – przez co jest częstym przyłowem muszkarzy. Latem poszerza swoje menu o pokarm roślinny i owoce. Najchętniej żeruje w głównym nurcie, wyłapując wszystko, co przyniesie woda. W przypadku tego gatunku, najlepiej sprawdzą się różnego rodzaju kolorowe przynęty – rybie jak i owadzie woblerki a także obrotówki w kontrastowych kolorach. Doskonałą przynętą, zwłaszcza w okresie letnim są czereśnie, kukurydza, czerwony robak. Kleń jest rybą stadną, jednak starsze osobniki prowadzą raczej samotny tryb życia.

Rozmnażanie

Jako ze klenie żerują przez cały okres zimowy to już bardzo wczesną wiosną są w bardzo dobrej kondycji. Dzięki temu tarło gotowe są rozpocząć już na początku kwietnia. Trwa ono u różnych grup nawet do lipca. W celu złożenia ikry wyszukują partie wód o delikatnie szybszym nurcie, z koniecznie kamienistym dnem. W czasie tarła u samca występuje wysypka tarłowa. Kleista ikra przyczepia się do kamieni oraz podwodnych roślin. Po odbyciu tarła dorosłe osobniki wracają w głębsze i spokojniejsze partie wody, gdzie mogą odpocząć. Dojrzałość płciową samice Klenia osiągają w wieku ok. 6-7 lat, przy długości ciała nie mniejszej niż 20cm, natomiast samce ok. 3-4 roku życia – przy ok. 16cm długości. Kleń często krzyżuje się z innymi gatunkami ryb – tj. ukleją czy płocią.

Wymiary / Limity / Rekordy

Okres ochronny: brak

Wymiar ochronny: 25cm

Limit połowu: 10szt /dobę łącznie z jaziem

Rekord wagi: 3,71kg i 63,2cm

Rekord długości: 63cm

Normy Medalowe:

• Złoto: 60cm lub 3kg

• Srebro: 55cm lub 2,5kg

• Brąz: 50cm lub 2kg