Płoć w wędkarskim atlasie ryb

Budowa zewnętrzna

Średnia długość ciała płoci to ok. 25-30cm i na ogół nie przekracza 0,5kg wagi. Największe okazy mogą dochodzić swoimi rozmiarami do 40-50cm, jest to jednak niezwykła rzadkość. Ciało rybki jest delikatnie wygrzbiecone i ścieśnione bocznie. Pokryta jest stosunkowo dużymi, okrągłymi łuskami. Pomiędzy płetwą odbytową a płetwami brzusznymi wyraźnie zaokrąglona linia brzucha. Pyszczek płotki zaopatrzony jest w wąski, poziomo ułożony otwór gębowy. Cechą charakterystyczną odróżniającą płotkę od bardzo podobnej wzdręgi są czerwone oczy. Ubarwienie płoci w zależności od zamieszkiwanych akwenów przechodzi od ciemnozielonego do zielononiebieskiego grzbietu, poprzez delikatnie połyskujące srebrzyste boki przechodzące w żółto-złoty odcień po stronie brzusznej. Płetwy w odcieniu szaro-czerwonym. Jedynie w okresie tarła strona brzuszna połyskuje na czerwono.

Występowanie

Płotki należą do grupy najbardziej pospolitych ryb w naszych wodach. Spotkać ją można, zatem w różnego rodzaju akwenach począwszy od wód stojących: stawy, jeziora, wyrobiska, zbiorniki zaporowe, poprzez wolniej płynące rzeki średnio i wielko nizinne oraz przybrzeżne wody morza Bałtyckiego. Jedynie w szybko płynących potokach górskich nie są spotykanym gościem. W Europie występuje od Pirenejów i Alp aż po Ural i Syberię. Preferuje przede wszystkim przybrzeżne, płytsze i mocno porośnięte roślinnością podwodną obszary wody.

Żerowanie

Płocie są rybkami typowo stadnymi, żerującymi w grupie. Przy tym są bardzo ostrożne i płochliwe. Jednak są przez wielu wędkarzy uznawane za „rybkę na pocieszenie”. Gdy nic innego nie bierze i wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że nie uda nam się z wody wyciągnąć zaplanowanego okazu, płotka znajdzie się zawsze i chwyci dyndający pod wodą haczyk. Jednak ma ona również swoje gusta i preferencje smakowe, a potrafi być przy tym bardzo wybredna. Jedna z dwóch zaobserwowanych przez wielu zależności jest taka, że w okresie letnim chętniej sięgają po lekką dietę pochodzenia roślinnego, podczas gdy wiosną i na jesień preferują „potrawy” bardziej mięsne. Jednak i to nie zawsze się sprawdza. Podkreślam, są bardzo wybredne… Płocie z powodzenie można również łowić spod lodu. Wtedy także najlepiej sprawdzają się robaki. Na pewno sprawdza się zasada, że duże płocie żerują bliżej dna, podczas gdy młode i mniej doświadczone osobniki trzymają się bliżej lustra wody. Jednak tak czy tak, są to rybki, które wymagają od nas niezwykłego refleksu. Przynęty, na które możemy łowić płotki, to m.in. robaki białe, czerwone, chruściki, larwy ochotki, owady, a z roślinnych: pszenica, pęczak, chleb, ziemniaki, groch, różnego rodzaju ciasta. I tak naprawdę w zależności od zachcianki naszej bohaterki zależy, na co weźmie tu i teraz. Bowiem potrafi przez dwie godziny zadowalać się robakami, które nagle się jej odwidzą a do łask przychodzi pęczak i łowiecki eldorado trwa. Płotkom trzeba dać naprawdę szerokie menu.

Rozmnażanie

Tarło płoci odbywa się zazwyczaj na przełomie kwietnia i maja na płytkich, mocno porośniętych roślinnością wodną i dobrze nagrzanych obszarach przybrzeżnych. Ikra składana jest najczęściej przez samice na podwodnych roślinach, łodygach trzcin czy w ostateczności na kamieniach. Dojrzałość płciową samice płotki osiągają ok. 3-4 roku życia, a samce o rok wcześniej. Płotki rosną bardzo powoli osiągają ok. 22cm w wieku dopiero 10latach – o ile do tego czasu uda im się przeżyć. To, dlatego, że stanowi ona pożywienie dla wielu gatunków ryb drapieżnych i w zależności od tego jak mocno się wytrze, tak duże używanie mają gatunki innych ryb, a co za tym idzie również wędkarze polujący na drapieżniki…

Wymiary / Limity / Rekordy

Okres ochronny: brak

Wymiar ochronny: - brak na obszarach RP zarządzanych przez PZW, 20 cm w wodach zarządzanych przez Urząd Morski

Limit połowu: brak

Rekord wagowy: 2,2kg i 53cm

Rekord długości: 45cm

Normy Medalowe:

• Złoto: 40cm lub 1,1kg

• Srebro: 38cm lub 0,9kg

• Brąz: 35cm lub 0,7kg