Łosoś w wędkarskim atlasie ryb

wędkarski atlas ryb

Budowa zewnętrzna

Łosoś charakteryzuje się dość smukłą i torpedowatą budową ciała, stosunkowo małą głową wraz z otworem gębowym – szerokim, sięgającym daleko za krawędź oka. Paszcza mocno uzębiona – jednak wraz z wiekiem łosoś traci wiele zębów. Dolna szczęka u dorosłych samców wywinięta jest charakterystycznie ku górze, tworząc cechujący łososie hak. Ciało łososia mieni się drobnymi, mocno osadzonymi łuskami w srebrzystym odcieniu. Na głowie oraz bokach ciała występują nieregularne, okrągłe, czarne plamy. W okresie tarła łosoś przybiera szatę godową – zmieniając swoje ubarwienie – u samic poza czarnymi plamami pojawiają się dodatkowo czerwone plamy na ciemnym – brązowawym tle skóry. Natomiast u samców ubarwienie zmienia się praktycznie w całości na czerwono-ceglasty, pięknie błyszczący odcień. Na linii grzbietu występuje najbardziej charakterystyczna dla tego gatunku mała płetwa tłuszczowa, ubarwiona na czerwono-szary kolor. Średnia długość ciała Łosoia to ok. 120cm, maksymalnie może dorosnąć do 150cm, natomiast średnia waga to 5-7kg.


Występowanie

Łosoś występuje przede wszystkim w przybrzeżnych wodach Europy – M. Bałtyckim, M. Północnym, M. Białym. Teoria jest taka, że początkowo młode Łososie żyją w rzekach górskich a także rzekach nizinnych, aby w późniejszym stadium, już jako osobniki dorosłe spłynąć do wód morskich. W praktyce wygląda to jednak tak, że w wyniku mocnych zanieczyszczeń rzek a także z powodu rozbudowy wielu zapór i braku przepławek na rzekach do których ryby płynęły na tarło – populacja łososia powoli wyginęła. Obecnie spotkać go możemy praktycznie tylko i wyłącznie w północnej części Polski – wodach przybrzeżnych i ujściach rzek.


Żerowanie

Łososie najlepiej żerują popołudniami w mocnym nurcie rzeki z licznymi zakrętami i zagłębieniami – w miejscach gdzie woda wręcz się pieni. Jako młody drpieżnik, przebywając w wodzie słodkiej, łosoś żywi się głównie larwami owadów, skorupiakami a w późniejszym stadium także rybami. Tak więc chcąc złowić jedną z najpiękniejszych ryb na rzece najlepiej zaopatrzyć się w różnorodne odmiany sztucznych muszek, błystek, ewentualnie żywca. Z reguły po upatrzeniu swojej ofiary, łosoś spokojnie i powoli podpływa do niej i delikatnie rozszerzając paszczę chwyta swoją kolację. Czasami jednak potrafi „rzucić” się na łup, wyskakując wysoko niczym pstrąg. Po złapaniu na haczyk łosoś wije się, wyskakuje ponad wodę, odpływa w najgłębszy nurt, miota, heroicznie walczy o swoje życie nawet godzinami fundując nam przy okazji wspaniały i emocjonujący spacer. Jednak każdy wędkarz przyzna, że wart jest takiego zachodu, ponieważ złowienie pięknego łososia jest chyba najbogatszym trofeum wędkarskim jakie można zdobyć.


Rozmnażanie

Łosoś jest typowo węrowną rybą. W celu odbycia tarła swoją wędrówkę rozpoczyna już latem, aby na tarlisko dotrzeć w okresie między listopadem a najdalej lutym. Niegdyś, gdy populacja łososia w Polsce była znacząco większa, charakterystyczne ławice udające się na wody tarliskowe sprawiały wrażenie jakby cała rzeka się poruszała. Ilość ryb była tak olbrzymia, że płynęły one niezwykle ściśnione, wręcz „zbite”w jedną całość. Z biegiem lat, ten widok niestety się zmienił i ciężko dostrzec jakąkolwiek ławicę łososia, zwłaszcza w górnych partiach rzek. W swojej wędrówce łososie napotykają niezmierzoną ilość przeszkód do pokonania – wodospady, kaskady, półki, tamy – jednak to wszystko, to tylko znikome trudności dla niezwykle silnych i „skocznych” Łososi. Prawdziwy ambaras stanowią próby przejścia przez turbiny elektrowni wodnych – wtedy niestety dochodzi do największych strat w populacji Łososia. Kolejne straty w populacji tego jakże pięknego gatunku, spowodowane są przez coraz to większe zanieczyszczenie wód. Po przybyciu na tarliska, samice potężnymi uderzeniami ogona wykopują w podłożu jamy, w których następnie składają jaja. Ikra polewana jest mleczkiem a następnie skrzętnie zakopywana przez samca. W ten sposób jaja ikry chronione są przede wszystkim przed wrogami przez okres inkubacji czyli do wiosny. Ponieważ wędrówka na tarliska odbywa się miesiącami i w czasie jej trwania łososie nie pobierają żadnego pokarmu, wiele z nich po odbyciu tarła ginie z wycieńczenia. Tylko mocniejsze osobniki podejmują drogę powrotną w kierunku morza. Młode łososie po wykluciu pierwsze 3-4 lata spędzają w słodkiej wodzie. Po tym okresie już jako osobniki dojrzałe również spływają do morza. Tam także spędzają okres ok. 3-5 lat. W tym czasie rosną i gromadzą zapasy tłuszczu(czerwone mięso), niezbędne do odbycia jakże wyczerpującej wędrówki tarłowej. Po tym czasie, kolejne pokolenie osobników gotowych do rozrodu, znów rozpoczyna wędrówkę tarliskową, intuicyjnie kierując się do rzek w których same przyszły na świat. Z powodu braku pobierania pokarmu w trakcie wędrówki, zachamowaniu ulega rozrtost ryby, a także dochodzi do wielu zmian biochemicznyc w ich organiźmie, zwłaszcza na przełomie linii wody słonej i słodkiej. Efektem tego są widoczne w późniejszym okresie charakterystyczne znaki tarłowe. Z reguły łosoie, poza tymi najmocniejszymi i bardziej odpornymi odbywają tylko jedno tarło w ciągu całego życia.


Wymiary / Limity / Rekordy

Wymiar ochronny: 35cm - na wodach zarządzanych przez RP

                          60cm - na wodach zarządzanych przez Urząd Morski

Okres Ochronny:

• 01.10-31.12 – w Wiśle i jej dopływach powyżej zapory we Włocławku

• 01.01-30.09 – w Wiśle i jej dopływach powyżej zapory we Włocławku w czwartki, piątki, soboty , niedziele

• 01.12-28/29.02 – w Wiśle od zapry we Włocławku do ujścia

• 01.03-31.08 – w Wiśle od zapory we Włocławku do ujścia w piątki, soboty, niedziele.

Dodatkowo na terenie wód Urzędu Morskiego zakaz obejmuje obszary:

• 25.03-10.05– na zachód od południka 16min 40st dł. geaograficznej wsch.

• 10.04-31.05– pomiędzy południkami 16min 40st a 19st 00min dł. geograficznej wsch.

• 20.04-10.06- na wschód od południka 19st 00min dł. geograficznej wsch.

Limit połowu: 2szt (łącznie z trocią i trocią jeziorową)

Rekord długości: 127cm

Rekord wagowy: 30,4kg i 130cm


Normy Medalowe:

• Złoto: 110cm lub 12kg

• Srebro: 100cm lub 10kg

• Brąz: 90cm lub 8kg

 

Copyright 2012 AtlasRyb.info :: Aneta Pędzich
Warto zobaczyć: splawik.com  |   wedkarze.info  |   wedkuje.pl  |   facebook.com/sklepwedkarski  |   Forum wędkarskie  |   podbierak.com